فلسفه بودیسم به ژاپنی به معنی خویشتن داری و یا تسلط برخود می باشد و ذن بودیسم شکلی از نشستن است که تأکید فراوانی بر تفکر لحظه به لحظه و ژرف نگری به ماهیت اشیا، جانداران و .... بوسیله تجربه مستقیم دارد.

ذن را می توان مراقبه ای (مدیتیشنی) ناظر بر 4 لایه شرح داد.

لایه 1: شاهد بودن بر محیط اطراف شامل صداها، بوها، نورها و احساس گرما و سرما است و نشستن یا خوابیدن و آرام گرفتن از محیط پیرامون.

لایه 2: ناظر بودن به ذهن است و آرام کردن ذهن و دور کردن پریشانی ها. به این معنی که با افکار و اندیشه ها ستیز نکنیم، از آنها نگریزیم و آنها را نامگذاری نکنیم (زشت، زیبا و ....)

لایه 3: جسم است که بر تک تک نقاط بدن و وانهادگی و آرامش آنها ناظر باشیم. بدین معنی که هر بخش را یا از سر تا پایین یا از پایین تا سر، یک به یک عضلات را منقبض و آزاد می کنیم.

لایه 4: تنفس است که طی آن ریتم و آهنگ طبیعی تنفس را شاهد خواهیم بود. بدین صورت که 1 ثانیه نفس کشیدن، 4 ثانیه حبس نفس و2 ثانیه بازدم.